Koud zweet

Toen ik ‘Koud zweet’ voor het eerst opensloeg, had ik geen idee hoezeer dit verhaal me in zijn greep zou houden. Binnen enkele pagina’s zat ik al op het puntje van mijn stoel, gefascineerd door de benauwende sfeer die de auteur weet op te roepen. De setting – het stoffige ‘gevonden voorwerpen’-hok vol mysterieus achtergelaten eigendommen – is niet alleen origineel, maar ook uiterst effectief in het creëren van een duidelijk gevoel van onbehagen. Als lezer krijg je stukjes informatie voorgeschoteld die suggereren dat er iets gruwelijks gaande is, en dat gevoel van naderend onheil neemt met elke pagina toe. Ik kon het boek amper wegleggen, omdat ik wilde weten of mijn vermoedens zouden uitkomen.

Hoewel het verhaal doordrenkt is van spanning, weet de auteur ook emotionele lagen toe te voegen. Duncan is niet zomaar een waaghals: hij is een jonge vent die kampt met schuldgevoel en trauma. Dit geeft hem diepte, en het zorgt ervoor dat je met hem meevoelt wanneer de situatie steeds gevaarlijker wordt. De spanning van het achtervolgen van een mogelijke moordenaar wordt afgewisseld met momenten van introspectie en onzekerheid, wat het boek voor mij nog intenser maakte. De climax was wat mij betreft nagelbijtend spannend, en ik voelde na afloop zelfs een licht gevoel van opluchting, alsof ik zelf aan een groot gevaar was ontsnapt. Toch bleef het verhaal nog lang in mijn hoofd rondspoken. Het realistische taalgebruik en de herkenbare emoties maakten dat de personages levensecht aanvoelden. ‘Koud zweet’ is daardoor meer dan alleen een spannende thriller; het is ook een verhaal over schuld, moed en verantwoordelijkheid. Voor iedereen die van bloedstollende spanning houdt en tegelijkertijd wil meeleven met complexe karakters, is dit boek beslist de moeite waard. Het heeft mij in elk geval overtuigd dat sommige verhalen diep kunnen snijden en tegelijkertijd inspirerend kunnen zijn.

In ‘Koud zweet’ staat de tiener Duncan centraal. Hij heeft een zomerbaantje aangenomen in het magazijn voor gevonden voorwerpen in de metro, in de hoop wat extra geld te verdienen en even te ontsnappen aan zijn eigen sombere gedachtes. De dag verloopt aanvankelijk rustig, totdat hij tijdens het sorteren van opgestapelde voorwerpen een mysterieus dagboek ontdekt. In eerste instantie vermoedt Duncan dat het om een ordinair notitieboek gaat, maar al gauw leest hij verontrustende teksten die wijzen op een verknipte geest. Doordat hij bladzijden vol bekentenissen en dreigende taal tegenkomt, beseft hij dat hij de persoonlijke aantekeningen van een potentiële moordenaar vasthoudt. Elke passage voedt zijn angst en tegelijkertijd zijn vastberadenheid om een ramp te voorkomen.

Gekweld door een schuldgevoel over een tragedie in zijn verleden, besluit hij dat hij niet nóg een onschuldige persoon wil verliezen. Met hulp van een vriend en een eigenonderzoek begint hij te speuren naar aanwijzingen die hem kunnen leiden naar de schrijver van het dagboek. Terwijl hij zich verdiept in de wereld van de anonieme dader, wordt hij geconfronteerd met gevaren die hij nooit voor mogelijk had gehouden. De spanning stijgt naarmate Duncan dichterbij de waarheid komt, en hij krijgt het idee dat de dader zijn stappen nauwlettend in de gaten houdt. De klok tikt door, want het lijkt slechts een kwestie van tijd voor er onherstelbare schade wordt aangericht. In een race tegen de tijd moet Duncan de ware identiteit ontmaskeren en de politie overtuigen, terwijl zijn eigen demonen hem achtervolgen. ‘Koud zweet’ belooft daarmee niet alleen een meeslepend kat-en-muisspel met een levensgevaarlijke tegenstander, maar brengt ook Duncans innerlijke strijd en groei naar voren. De gevolgen van schuld, angst en de wil om de waarheid te achterhalen vormen de kern van een verhaal dat zowel donker als hoopvol is.