Ik was pas twaalf

'Ik was pas twaalf' van Nathalie Schweighoffer is een boek dat zowel hartverwarmend als hartverscheurend is. De sterkte van het boek ligt in de authentieke stem van de hoofdpersoon, wiens ervaringen en reflecties zowel universeel als uniek zijn. Schweighoffer heeft een bijzonder talent voor het schetsen van levendige personages en situaties die lang bij de lezer blijven hangen. Een mogelijk zwak punt is dat sommige lezers het tempo van het verhaal als traag kunnen ervaren, maar dit draagt juist bij aan de diepgang en de emotionele impact van het verhaal. Al met al is 'Ik was pas twaalf' een boek dat zowel jongeren als volwassenen zal aanspreken en aan het denken zal zetten.

'Ik was pas twaalf' volgt het leven van een jong meisje dat op de drempel staat van de adolescentie. Het verhaal begint met haar dagelijkse beslommeringen, maar al snel wordt duidelijk dat er meer speelt onder de oppervlakte. Haar zoektocht naar begrip en acceptatie in een wereld die soms hard en onrechtvaardig lijkt, vormt de kern van het verhaal. Schweighoffer weet op meesterlijke wijze de innerlijke wereld van haar hoofdpersoon te verkennen, waardoor de lezer een intieme blik krijgt in haar gedachten en gevoelens. Het boek eindigt met een krachtige boodschap over de veerkracht van de menselijke geest en de kracht van hoop en liefde.