Déjà vu

'Déjà vu' van Ashraf Mahdy Sharoba is een opmerkelijke prestatie in de hedendaagse literatuur. Het boek blinkt uit in zijn vermogen om complexe emoties en ideeën over te brengen met een schijnbaar eenvoudige vertelstijl. Een van de sterkste punten van het boek is hoe Sharoba erin slaagt om de lezer een gevoel van déjà vu te geven door middel van zorgvuldig geconstrueerde plotwendingen en thematische echo's. Echter, sommige lezers kunnen het tempo van het verhaal als traag ervaren, vooral in het middenstuk waar de auteur dieper ingaat op de filosofische onderbouwing van het verhaal. Desondanks is 'Déjà vu' een verrijkende leeservaring die zowel intellectueel als emotioneel bevredigend is.

In 'Déjà vu' volgen we het leven van verschillende personages wier paden op mysterieuze wijze met elkaar verweven zijn. Het centrale thema van het boek is het ervaren van déjà vu, wat Sharoba gebruikt als een metafoor voor de cyclische aard van het leven en de onvermijdelijke herhaling van geschiedenis. Door de ogen van zijn personages verkent de auteur hoe herinneringen, zowel persoonlijk als collectief, onze perceptie van het heden vormen. Het verhaal speelt zich af in verschillende tijdsperioden en locaties, wat bijdraagt aan het gevoel van tijdloosheid dat het boek uitstraalt. 'Déjà vu' is een diepgaande verkenning van de menselijke conditie, verteld met een unieke stem die zowel hartverscheurend als hoopvol is.